Ignored, but I don't care..

Het was een zonnige dag. Het veld dat een groot deel van de vallei innam, was voor de helft vol met kinderen die oefenden of zaten te zonnebaden. Aan de rand van het veld zat een meisje met rozeachtig haar en een tijgerwelp die in haar armen lag te slapen. Althans, je zou denken dat het ding een echte tijgerwelp was. Toch kon je als je dichterbij kwam de stiksels zien en was de vacht heel anders dan normale tijgerwelpen vacht. Het was een van Raven’s uitprobeersels met een pluche knuffel die ze had gevonden. Omdat het ding niet poepte en het niet terug te draaien was, mocht ze het ding houden als huisdier. Het feit dat ze met levenloze dingen kon praten en dat ze dingen tot leven kon wekken waren de redenen waarom bijna iedereen uit haar buurt bleef. Af en toe zei er iemand hoi tegen haar, maar daar bleef het bij. Het tijgerwelpje werd wakker en gaapte, waarbij die zich uitrekte. Raven aaide het ding even, ze was blij dat ze tenminste één vriend had.

Concentreer je Sasuke. Gromde hij tegen zichzelf, hij zag dat een van de jongens die op het veld aan het oefenen was met zijn elementale krachten hem aantikte. Sasuke grijnsde. Hij wist wat hij bedoelde, dat was zo duidelijk als wat. Hij sprong een stuk achteruit. Hij keek de jongen aan en tikte met een hand op de hoofdband die hij om zijn hoofd droeg. Hij had eerst twee keer moeten denken voor dat hij iets zou gaan ondernemen. Sasuke maakte een handgebaar en concentreerde zich op zijn chakra. De jongen dacht dat hij uit belans was, maar dat was het tegendeel zelfs. Sasuke had wel door wat er ging gebeuren. Hij was een van de beste vechters uit de Uchiha clan. Een van de slimste uit Team 7, het team wat toch wel mistte. Hij zuchtten, en raakte zo dus uit concentratie. De jongen schoot een vuurbal, en hij had zijn chakra's niet goed in balans. Sasuke schrok wakker en keek naar de vuurbal die met snelheid op hem afsuisde. In een seconde wist hij wat hij moest doen. Hij sprong omhoog, niet een heel klein stukje maar echt een heel eind en landde toen weer netjes op de grond. 'Je weet niet waar je aan begint.' Zei hij rustig. Met grote snelheid rende hij op de jongen af en drukte hem tegen de grond aan. Kakashi's woorden galmde door zijn hoofd. 'Breng je tegenstander uit balans, zo krijg je hem het makkelijkst.' Deze jongen gaf het nu al op. 'Geen zin in een Shadow Clone Jutsu?' Vroeg Sasuke dom aan hem. De jongen krabbelde snel overeind. 'Je bent gek!' Zei hij tegen Sasuke. 'Bedankt.' Zei hij droogjes. Hij vond het nu wel leuk geweest. Hij draaide zich om en liep richting de boom waar een meisje zat. Toen hoorde hij dat de jongen nog een aanval op hem wou doen. 'Rug aanval, dom.' Zei hij droog en draaide zich snel om, ontweek de snel naderde vuurbal en maakte weer het zelfde hand gebaar. 'Shadow Clone Jutsu!' Zei hij. Hij concentreede zich. En in no-time stonden er ongeveer twintig replica's van Sasuke. Die allemaal tegelijk dezelfde actie's uitvoerde. Sasuke grijnsde en toen dook hij op de jongen. Zijn vuisten bonkte op het lichaam van de jongen..

Het begon met de seconde warmer te worden. Raven verplaatste zich naar een boom in de buurt waar bijna niemand onder zat. De tijger, Chedra, miauwde toen hij een vogel zag. Hij wou jagen, zelfs al hoefde hij niet te eten. Raven zuchtte. “Ga je gang, maar niet te ver,” zei ze zacht tegen hem. Chedra gromde even instemmend en begon achter een mus aan te sluipen. Haar blik ging over de mensen die aan het oefenen waren. Niks bijzonders. Chedra begon verveeld een soort van beest te maken met stenen. Ze tikte de ‘hoop’ stenen aan en het begon te bewegen. Eerst heel lichtjes, maar toen begon het rond te wandelen. Uiteindelijk viel het in stukken toen hij tegen de boom aan botste. Ach ja, het was een oefening. Natuurlijk had het geen ogen. Toen opeens sprong er iets op haar schoot. Raven schrok, maar het was Chedra maar die trots een mus liet zien. “En wat ga je nu doen, hem opeten?” lachte Raven. Chedra’s vrolijkheid verdween als sneeuw voor de zon en hij liet de mus vallen. Raven raakte de dode mus aan die weer rond begon te wippen met lichte verwondingen. Chedra ging er weer achterna. En toen ze weer naar de mensen die aan het oefenen waren keek, zag ze een jongen. Nou ja, je kon het beter eenentwintig jongens noemen die allemaal hetzelfde eruit zagen. Allemaal leken ze een andere jongen aan te vallen. Raven bleef naar de jongen kijken, zoiets had ze eigenlijk nog nooit gezien.

Sasuke zuchtte en stopte, zijn replica's verdwenen. 'Dat zal je leren om met een Uchiha te vechten.' Zei hij droog en draaide zich -voor de tweede keer- om en liep een hoge boom. Hij keek er tegen op, het leek alsof Sasuke het nooit zou redden. Maar schijn kon bedriegen. Sasuke stapte wat achteruit, zodat hij een klein aanloopje had. Toen rende hij naar voren toe om vervolgens tegen de boom op de rennen. Toen hij net een paar meter was moest hij afzetten, geen chakra meer om te klimmen.
Hij liet zich achterover vallen, maakte een koprol in de lucht en landde toen op de grond, hij zakte door zijn knieën en zette één hand op de grond om niet om te vallen. Hij heeg wat en liet zich toen achterover tegen de boom aanzakken. Hij was kapot, van die ene Jutsu? Dat kon nooit. Of had hij gewoon te weinig getraind? Sasuke legde zijn hoofd tegen de boom en sloot zijn ogen. Het was vermoeiend. Als hij niet beter wist had hij zo in slaap kunnen vallen. Er zaten hier en daar wat krassen in zijn gezicht, maar dat was niet van het gevecht wat hij net had gevoerd. Deze krassen waren van gevechten die hij al veel en veel eerder had gevoerd. Sasuke vocht nogal veel de laatste tijd, kinderen bleven hem maar uitdagen in de hoop hem te kunnen verslaan. Maar ze konden het niet, allemaal niet..