Naïla's end Sasuke's badroom.

Een kleine zucht weerklonk door de gangen van het vreselijke internaat. Naïla, de jonge meid van 15 jaar, trok een vermoeid gezicht. Het was al weer een lange tijd geleden eens ze een keer goed kon uitslapen in een goed stabiel bed. Normaal gezien sliep ze altijd buiten. Maar nu had een domme vrouw van het internaat haar ontdekt en kon ze niet anders dan een slaapkamer nemen. Ze was immers was benieuwd met wie ze zou zitten in een kamer. Het waren altijd stapelbedden. En daar was ze maar blij mee ook. Het liefst sliep ze natuurlijk in een tweepersoonsbed. Daar had je dan veel meer plaats in om alleen in te slapen. Alhoewel je er eigenlijk dan met twee moest in liggen, maar dat vond ze nogal raar. Toen Naïla eindelijk de deur vond met daarop het nummer 12 op knikte ze tevreden en deed de deur open. Het was een lichte kamer met veel ruimte. Net genoeg plaats voor twee. "Hallo?", vroeg ze zacht met haar fluweel vriendelijke stem en keek even rond in de kamer. Ze legde haar zak met haar kleding op het bed en zette zich op het bovenste bed. Het matras was lekker zacht. Hier zou ze nog wel eens aan willen wennen.

'Maar, wáarom wordt ik over geplaatst!' Zei Sasuke tegen de begeleidster die hem hielp met zijn spullen. 'Dáarom. Geen gemaar Meneer Uchiha.' Zei de vrouw streng en liep met een koffer van Sasuke door de gang heen. 'Hmpf.' Bracht hij alleen nog maar uit. Sasuke was eindelijk gewend aan de andere kamer, die met Angelina. Sasuke keek naar de deur waar een twaalf op stond. Dat moest hem zijn want de vrouw maakte de deur open. Sasuke keek rond, deze kamer was niet roze, maar wel heel licht. De vrouw zette zijn koffer neer en keek hem aan. 'Gedraag je, Uchiha.' Zei ze tegen hem. Het was duidelijk dat ze Sasuke niet mocht. 'Ik heb een naam.' Gromde hij haar toe terwijl ze de kamer uit liep. Sasuke keek naar het meisje wat bovenin het stapel bed lag. Achja. Sasuke zette zijn koffer naast hij onderste bed en ging erop zitten. Hij keek rond. Een fikse pijn schoot door zijn schouder. 'Verdomme.' Zei hij zachtjes, onhoorbaar. Sasuke dacht dat het meisje het niet had gehoord, hij praatte ook niet zo hard. Hij liet zich achterover vallen op het bed. Hoe kon het dat dat verdome curse mark nog steeds pijn veroozaakte? Kakashi had hem geseald, ene aardige tijd geleden. Sasuke keek naar zijn voeten.

Naïla schrok plots wakker toen ze een luid geroep in de gang hoorde. Snel stelde ze zich recht en deed de deur op een kiertje om te kijken wat er gaande was. "Mevrouw, wilt u eens normaal doen", zei ze met een kille en emotieloze blik. Die ouwe vrouw was dezelfde van daarnet. Zij had haar ook verplaatst naar deze kamer. "Kut madam", mompelde ze toen ze een paar scheldwoorden naar haar kop kreeg. Toen de jongen de kamer was binnen gedaan smeet ze de deur achter zich dicht voor ze naar de directeur zou moeten. Dat was al eens gebeurt. Niet echt prettig eerlijk gezegd. Boos en koppig tegelijk zette ze zich weer op haar bed en speelde wat met waterballetjes in haar handen. Dat was haar kracht, water. Haar element. Misschien waren er wel nog met dat element maar zelf vond ze dat zij er het best mee kon omgaan. Alleeja, misschien wist ze gewoon nog niet wie er beter was dan haar ondanks ze gewoon nog bijna niemand hier ontmoet had. "Naïla is de naam", zei ze na een paar minuten te hebben stil gezeten en zuchtte.