Doelloos rondrennen

Fry had het degree gebouw verlaten, haar schoenen had ze thuis gelaten en een licht glimlachje formde op haar gezicht. Ze zette zich af van de grond, begon te sprinten en sloot haar oren. De rest van de tocht vertrouwde ze op haar oren, als ze iets aan hoorde komen of de lucht ertegen uiteen hoorde spatten, nam ze een afslag, zo rende ze een hele tijd door tot ze iets aan haar voeten voelde prikkelen. Ze opende haar ogen langzaam en keek naar het zachte gras onder haar. De glimlach op Fry's gezicht werd weer iets groter toen ze er achter kwam hoe groot stuk ze al had gerend... Ze verstijfde even toen ze het gras hoorde kraken, maar ontspande zich al snel weer en draaide zich gewoon rustig om.

Ook de wolvengedaante van Daan had een eind gerend, achter Fry aan. Hij was sneller, maar bleef toch achter, misschien was het bedoeld, maar dat wist hij zelf niet. Hij vertrouwde op zijn instinct en niet op zijn brein. Hij stopte toen hij iets te luiddruchtig het gras liet kraken. Hij keek Fry aan die hem aankeek. Hij grijnsde eventjes toen ze verstijfde Zo veel schrik van mij dan?. Hij lachte zoals geen enkele andere wolf dat kon en hij keek haar geamuseerd aan Kan ik je ook eens alleen spreken. Hij grijnsde zijn rij spierwitte tanden bloot en hij dacht eventjes na, wat kon hij haar zeggen, dat hij haar leuk, lief en mooi vondt? Nee dat nog niet, zou hij nog eventjes achterwegen laten, tenzij als Fry zijn gedachten las, dan had hij problemen. Hij slikte eventjes maar herstelde zich al snel door een nog bredere grijns op te zetten. En... Wat doe jij hier? Ook zo doelloos rennen zoals ik? Hehe...

Fry grinnikte toen hij zijn gedachtes op ving, eigenlijk zou hij wel in zijn gedachten kunnen graven, maar dat deed je niet bij vrienden, vond zijzelf. Ze liep even langzaam op hem af ,,Ja, ik ben net als jij, doelloos aan het rondrennen.." ze stopte vlak voor hem en knielde daar glimlachend neer. ,,Nu weet ik dat je doelloos rond rend, maar waarom hier?" vroeg ze nieuwsgierig, terwijl ze zonder erbij na te denken over zijn kop heen te strijken, Daan's vacht was lekker zacht en deed haar denken aan een donsbed. Langzaam rechtte ze zich weer een stukje op, om vervolgens met een arm om zijn nek heen naast Daan neer te ploffen.

Daan sloot zijn ogen terwijl hij genoot van het geaai. Hij gromde van genoot en likte lief Fry's hand ter dankaarheid. Ik snoof je geur op en misschien was je alleen, dan kon ik eens met je praten. Hij grijnsde en liet zich verder aaien Doe verder, je handen zijn zo zacht. Hij jankte vol genot en ging dan liggen op zijn buik en hij sloot zijn ogen zodat je echt zag dat hij genoot. Hij glimlachte Zeg Fry, ik hou wel van mysterieuze dames zoals jij dacht hij en hij keek toe, wachtend op haar reactie op zijn gedachte...

,,Ik wist niet dat je de behoefde had met me te praten.." zei Fry met een grijnsje als antwoord op Daan's eerste gedachte, bij e tweede gedachte wist hij niet hoe hij moest reageren, met de hand die ze om zijn nek heen had zitten en de vrije hand die daar aan zat begon ze met zijn vacht te spelen. Fry keek Daan even vaag aan bij die laatste reactie. ,,Soms heb ik de neiging om in je gedachten te graven zodat ik achter je echte mening kom..." ze glimlahcte even en prutste gewoon verder met haar hand. Ze wist niets meer te zeggen en zweeg dus maar gewoon.

Daan grinnikte en gaf haar een lik op haar kaak. Wel graaf dan maar in mijn gedachten, ik zal ze openstellen als het moet, je mag alles weten. Hij glimlachte en dacht aan dat hij Fry een mooi meisje vond, dat hij haar wolvengedaante wou zien, dat hij interesse had, maar verliefd, nee. Dat nog niet, hij wou haar eerst beter leren kennen, haar als een vriendin door en door kennen. Dat was een van zijn wensen, als zij dat tenminste wou. Hij grijnsde Je vindt het misschien onbeleefd om in vrienden hun gedachten te neuzen, maar ik sta het toe, dus voel je vrij om het te doen. Hij opende zijn ogen en keek haar aan, ze mocht het, dus als ze wou, mocht ze. Hij grijnsde zijn tanden bloot en hij gaf haar een zacht kopstootje tegen haar zij.

Fry keek Daan even aan nadat deze haar een likje op haar kaak had gegeven. Ze had zijn toestemming, keek hem recht aan en concentreerde zicht, ze kon alles wat hij dacht lezen en zweeg even, Fry kwam pas weer los uit zijn gedachten toen Daan haar een zacht kopstootje tegen haar zij gaf. Fry glimlachte even droogjes naar hem ,,Dus je wil mijn wolvengedaante zien.." zei ze droogjes, alsof dat het enige was dat ze uit zijn gedachten had gepikt. Natuurlijk had ze wel alles gehoort, maar dat zou ze nog even voor zichzelf houden. ,,Dat is goed, maar.. Je moet me wel beloven niet over vreemde dingen aan mijn wolven gedaante te beginnen!"

Ja inderdaad dacht Daan met een glimlachje. Ik ga niet oordelen, jij bent wie je bent, en ik ben wie ik ben. Hij zette zich recht en krabde aan zijn oor met zijn achterpoot Ik geloof niet dat dat het enige is wat dat je gelezen hebt in mijn gedachten. Daan grinnikte en keek Fry speels aan. Hopend dat ze enige reactie gaf op zijn vaststelling. Hij wou wel weten wat ze ervan vondt, dat hij haar best wel leuk vond, maar niet dat hij verliefd was of zo, alleen dat hij haar leuk vondt. Hij grijnsde weer eens en piepte kort, ongeduldig wachtend op haar gedaanteverandering...

Fry grijnsde even toen Daan dacht dat dat niet het enige wat ze gelezen had in zijnn gadachten ,,Voor jouw een vraag, voor mij een weet.." zei ze op een nep mysterieuze toon. Ze merkte zijn ongeduld op en stond op. Nam een aanloop en sprong in de lucht. Midden in haar sprong stransformeerde ze, in haar wolven gedaante was ze een witte wolvin, niet veel groter dan een normale wolf en daarmee dus een stukje kleiner als Daan, het vreemde aan haar was dat ze een teken op haar voorhoofd had staan. Ze draaide zich rustig om, zette zich recht en keek Daan met haar velblauwe ogen aan. ,,Geen vragen.." zei ze alvast, ze kon nog gewoon praten in haar wolven form, alleen klonk het dan grommend.

[plaatje van de wolf heb ik als profiel plaatje, voor het geval je het wil zien.]

Daan keek bewonderend naar de witte wolf Mooie gedaante, niets op aan te merken. Hij glimlachte en gaf haar een lichte por met zijn poot en lachte eventjes. Je bent een heel mooie wolf, dus ik ga niets negatiefs zeggen, want dat zou alleen maar gelogen zijn. Hij grijnsde en hij meende ook wat hij dacht. Hij likte aan zijn poot en moest dan even goed geeuwen. Hij glimlachte Sorry, te weinig lucht in mijn longen. Hij grinnikte en keek Fry met een glimlach aan Kom kom, zeg gewoon even je mening over al mijn gedachten die je hebt gelezen.

[Voor plaatje van Daan's wolfje, is het profielplaatje]

Toen Daan zei dat het een mooie gedaante was, was hij lichtelijk verbaasd, vooral omdat de meeste metene naar haar teken zouden vragen. Ze glimlachte, wat goed te zien was sinds haar wolvenform veel menselijke trekjes had. Ze kon het niet laten hem ene kleine por terug te geven. ,,Mijn mening over jouw gedachten?" begon ze pesterig ,,Laat ik beginnen, het waren er niet zo veel... Ze waren niet zo interresant, behalve de gedahcte, die ik waarschijnlijk verkeerd heb gehoord waarin je zei dat ik mooi was en je misschien intresse voor me hebt." dit zei ze om t eplagen, maar ook gedeeltelijk omdat ze wouw weten hoe Daan erop zou reageren. Ze grijnsde lichtjes en gaf hem een zacht tikje tegen zijn snuit.

Daan grijnsde toen ze glimlachte Wel ja, ik vind je teken allesinds heel speciaal en je wolf heeft veel weg van een mens, wat deze extra mooi maakt. Hij grijnsde nog breder toen ze zei dat ze misschien verkeerd had gehoord Nee je hebt het goed gelezen, ik vind je mooi en ik heb inderdaad interesse in je, mocht je mij ook mogen natuurlijk. Anders zal ik je niet verder tot last zijn. Hij glimlachte en keek haar aan waarna hij wachtend op enige reactie, met zijn poot in het gras klauwde, uit verveling, niet dat hij het gesprek niet interessant vond. Opeens kreeg hij een zacht tikje tegen zijn snuit en hij gaf er eentje terug. Wel... Wat vind jij eigenlijk van mij op dit moment...?

Wel ja, ik vind je teken allesinds heel speciaal en je wolf heeft veel weg van een mens, wat deze extra mooi maakt. Fry glimlachte en keek Daan gewoon eventjes aan Nee je hebt het goed gelezen, ik vind je mooi en ik heb inderdaad interesse in je, mocht je mij ook mogen natuurlijk. Anders zal ik je niet verder tot last zijn. Fry trok bij Daans gedachten even een glimlahc op ,,Neuh.." begon ze ,,Ik mag je wel.." waarna ze weer lichtjes grijnsde, die veranderde in een grinnik toen Daan haar een tikje op haar snuit teruggaf. Wel... Wat vind jij eigenlijk van mij op dit moment...? ,,Op dit moment?" zei ze evne plagerig ,,Op dit moment vind ik je een heel nieuwsgierig ventje.." ze liet zich op haar rug vallen en rold eeen paar keer over het gras, waarna ze weer gewoon rechtop ging zitten. ,,Over het algemeen ben je best knap en voorla heel aardig.." ze keek hem strak aan, maar glimlachte al snel weer.

,,Neuh.." begon Fry ,,Ik mag je wel..". Daan grijnsde Super, nu kunnen we elkaar leren kennen als je wilt..?. Hij grinnikte en ging met zijn poot over zijn snuit. ,,Op dit moment?" zei Fry even plagerig ,,Op dit moment vind ik je een heel nieuwsgierig ventje..". Daan grijnsde breed Meestal als ik interesse toon. ,,Over het algemeen ben je best knap en voorla heel aardig.." Fry keek Daan strak aan, Waarna hij begon te grijnzen, nog breder dan ooit Dat is dan geregeld, je hebt nu officieel een date als je wilt. Hij grijnsde bij de gedachtes die hij doorzond naar Fry en hij wachtte af op een reactie.

Super, nu kunnen we elkaar leren kennen als je wilt..? Fry knikte als antwoord op Daan's gedachte, waarna het even stil was en Daan antwoordde op haar mening voer hem Dat is dan geregeld, je hebt nu officieel een date als je wilt. Fry glimlachte ,,Oké." was haar reactie, ze glimlachte ietsjes breder en duwde hem voorzichtig om, waarna ze een paar keer smaen omrolden en zij bovenop hem belandde, ze had altidj de grote neiging om te stoeien als ze in haar wolven form was.

[Héél inspiratieloos]

Daan keek met een brede grijns naar Fry toen ze op hem ging liggen. Hij gaf haar een natte lik en duwde haar weer van hem af Niet dat je zwaar bent hoor, je weegt niets, juist zwaarder dan een pluimpje. Hij deed goed zijn best om zijn lach in te houden, ookal lukte dat niet. Hij begon te lachen en terwijl keek hij eventjes naar de lucht. Hij rolde weer op zijn buik en stond dan recht om naar Fry toe te rennen en dan hyperactief in het rond te gaan springen. Hij kefte blij en speels.

Daan gaf Fry een natte lik en duwde haar van hem af. Daan probeerde zijn lach in te hoeden, maar dit lukte hem niet en hij keek tijdens het lachen even naar de lucht. Fry keek ructig toe hoe Daan rond liep en weer naar haar toe rende en ging dan ook even rechter op staan toen hij hyperactief rondjes om haar heen rende en blij kefte. Fry grijnsde even, holde opeens vlak langs Daan en begon snel te rennen, ze keek ngo even om om te kijken of Daan haar zou volgen, maar richtte al snel weer haar consentratie op het landschap voor haar.