in de bossen

Marina liep over het bospad heen en ze had voor even haar ogen gesloten en ze luisterde naar de geluiden om haar heen. Ze hoorde allemaal geluiden van de vogels die nog wakker waren en de krekels die geluid maakte. Ze opende uiteindelijk haar ogen weer zodat ze nergens tegen aan zou lopen. Niet dat dat makkelijk kon gebeuren als je rechtdoor zou lopen. Ze keek achterom naar Juyou en ze zag dat hij haar gewoon volgde. Ze draaide zich vervolgens om en ze liep naar hem toe zodat ze naast hem kwam lopen. Ze keek hem nog even aan maar daarna keek ze weer om haar heen. "it really is peaceful here... and it's really beautiful in the evening" zei ze met een genietende toon in haar stem. Ze hoorde opeens iets ritselen in de struiken en ze bleef even stil staan om er naar te kijken. Opeens schoot er een vos uit met een prooi in haar bek. Ze stopte en ze keek Marina en Juyou even aan en ze schoot daarna weer aan de overkant van het pad de andere struiken in. Ze grinnikte even en ze liep maar weer gewoon verder. Ze rekte zich nog een keer uit en vervolgens keek ze naar Juyou "so do you walk alot in the forest??" en ze keek hem nieuwsgierig aan. Ze bleef hem dan ook aan kijken wachtend op antwoord.

Juyou had Marina gewoon gevolgt, had zijn ogen steeds gesloten gehouden en vertrouwde op zijn gehoor. Zo kon hij genieten vna de geluiden van de natuur en toch Marina volgen, door gewoon het geluid van haar voetstappen te volgen. Toen hij Mirana's ogen lichtjes hoorde remmen deed hij zijn ogen open, ze had over haar schouder gekeken en keek hem nu recht aan. Juyou glimlachte gewoon even naar haar, ze draaide zich om en begon naast hem te lopen. 'It really is peaceful here... And it's really beautiful in the evening.' zei Marina genietend, Juyou knikte instemmend en keek haar dan ook even met een glimlachje aan. Even keek hij op zijn hoede naar de vos die voorbij kwam, al wist hij dat vossen ongevaarlijk waren, hij had vanwege het leven in het Bakemo woud geleerd dat je voor alles op je hoede moest zijn. Toen het vosje de andere bosjes in schoot onspande hij weer en liep naast Marina mee verder. 'So do you walk alot in the forest?' vroeg Marina en ze bleef Juyou vragend aan kijken, hij glimlachte breder ,,I lived in the forest for all my live.." zei hij ,,This night wil be the first time I'll be sleeping in a real bed.." hij keek Marina even aan en probeerde haar reacite te peilen ,,If I'm going to sleep.." voegde hij na een tijdje denken toe en hij keek weer voor zich uit.

Marina keek naar Juyou toen ze naast hem was komen lopen en ze zag dat hij naar haar glimlachte. Ze glimlachte gewoon weer terug en ze keek weer voor haar uit. Toen de vos weer weg was keek ze even naar haar haar en ze haalde haar elastiekje uit haar haar. Ze deed haar haar opnieuw op een staart en ze keek vervolgens weer naar Juyou. Ze zag hoe hij knikte en dat dat dus een antwoord was op haar woorden. Ze grinnikte even en ze keek weer voor haar terwijl ze verder liep. Ze keek Juyou dan ook aan toen hij antwoorde op haar vraag die ze toenet had gesteld. "you lived in the forest?? that's awesome" zei ze met een normale toon in haar stem. Ze hoorde vervolgens zijn volgende woorden en ze grinnikte even en ze wou op deze woorden antwoorden maar ze wachte even want ze hoorde zijn andere woorden er nog achteraan. "why 'if you're going to sleep'??" en ze keek hem dan ook vragend aan. "well i'm certainly going to sleep because i'm tired" zei ze terwijl ze weer gewoon voor haar keek. Ze keek even naar haar tas en ze deed hem weer beter over haar schouder aangezien hij elke keer afzakt. Ze keek vervolgens weer naar Juyou en ze wachte dan ook zijn antwoord af op haar vraag.

'You lived in the forest? That's awesome!' Juyou was die reacite niet gewend, maar glimlahcte nu nog breder naar Marina. 'Why 'if you're going to sleep'?' vroeg Marina als reactie op zijn opmerking ,,I got trouble sleeping... Mostly not that active at day, actife at night.." legde hij rustig uit ,,I'm a cat, you know.." bij die woorden grinnikte hij lichtjes. 'Well I'm certainly going to sleep because i'm tired.' daarna liepen ze gewoon weer eens tukje verder, Juyou zweeg omdat hij niets wist te zeggen en hij genoot van het bos. Natuurlijk moest hij zich ook inhouden niet in een kat te veranderen.

Marina keek naar Juyou en ze zag zijn glimlach op haar woorden en ze grinnikte weer even. Ze keek weer rond en vervolgens keer ze door de bomen naar de lucht en ze zag dat de maan er al was. Door het licht van de maan was het bos bijna helemaal belicht met maanlicht. Het zag er vreselijk mooi uit en ze keek weer even naar de maan. Vervolgens keek ze weer naar Juyou en hoorde ze zijn antwoord op haar woorden. "ooo i think i understand it" en ze grinnikte weer even. Ze liepen weer een stukje verder en haar blik ging naar de maan en ze bleef er even een tijdje naar staren. "sometimes i wish i could live in the forest... but still it can be dangerous" zei ze op een rustige stem terwijl ze verder liep en voor haar bleef kijken.

Juyou keek ook bewonderend naar de maan, onbewust begonnen er twee kleine katten oren op zijn hoofd te verschijnen die hij al snel weer in liet trekken. Alles om ze heen leek mooi te zijn, omdat het zo met maanlicht verlicht werd en Juyou zuchtte even. ,,Just like home.." mompelde hij bijna onhoorbaar, teriwjl hij onbewust heimwee begon te krijgen. 'Sometimes I wish I could live in the forest... But still it can be dangerous.' hoorde hij MArina zeggen en hij keek dan ook even haar kant op. ,,I think that only people who are learned how to survive in a forest can live there.." zei hij met een lichte glimlach, hij wist eigenlijk niet wat voor zin het had om dat te zeggen, maar het was alweer iets wat hij dacht en uitzichzelf uitsprak.

Half heigend baande Shizue zich een weg door de bossen.
Haar verlange naar bloed speelde weer op.
En ze had al 3 capsules in genomen.
Haar ogen gloeide nu fel rood en ze hoopte op god dat ze nu niemand zou tegen komen waardoor ze misschien iemand zou aanvallen.

Marina keek naar Juyou en ze liep met grote passen gewoon weer verder over het bospad. Ze snoof een keer en ze keek vervolgens weer naar de maan. Het was zo mooi hier en ze glimlachte dan ook de hele tijd. Ze keek vervolgens naar Juyou en ze zag net zijn oortjes verschijnen en al snel weer verdwijnen en ze moest even grinnikten. Haar oortjes had ze altijd op haar hoofd ookal kon ze ook in andere dieren veranderen ze wist eigenlijk niet waarom. Ze rekte zich uit en ze geeuwde weer een keer en ze keek vervolgens naar Juyou en ze hoorde hem wat zeggen maar ze kon het helemaal niet verstaan. Ze negeerde het maar en ze hoorde iets achter zich en ze keek even om. Toen ze zag dat er niks was keek ze weer voor haar. Haar blik ging weer naar Juyou en ze grinnikte om zijn woorden "you're really lucky that you can live in the forest" en ze keek weer voor haar. Ze liep een stukje door en ze stopte abrupt met lopen toen ze iets hoorde en ze keek dan ook om haar heen. Haar oortjes spitste zich "i hear someone" mompelde ze maar wel hoorbaar voor Juyou.

''godver..'' mompelde Shizue zachtjes in zichzelf toen ze merkte dat ze nog maar één capsule in de strip had zitten.
Ze klikte de laatste eruit en nam hem in.
In haar kamer lagen er vast nog een paar.
Shizue liep langzaam verder en probeerde niet aan bloed te denken.

'You're really lucky that you can live in the forest.' zei Marina, Juyou knikte en realiseerde zich dat nu pas, al had hij het toen als niets meer dan normaal gezien. Ze liepen rustig door en een geluid dronk Juyou's oren binnen, Marina leek het ook te horen want die kwam abrupt tot stilstand. 'I hear someone..' mompelde ze, het was alleen hoorbaar voor Juyou. Hij knikte instemmend ,,She seems thirsty..." hij sloot zijn ogen even en zuchtte. Hij herkende het geluid uit duizenden, het was geen goed teken om dat hier te horen, vooral niet met iemand zonder vampieren krachten erbij. Zijn ogen gingen langzaam naar Marina terwijl hij probeerde te meten of die zijn hint had begrepen. ,,Please stay here.." mompeld ehij even zodat alleen Marina het kon horen ,,She can be dangerous and I know how to handle with it." hij hoopte dat ze begreep dat ze hem niet moest volgen en hij rende op het geluid af. Hij kwam pas tot stilstand toen hij een paar stappenvandaan was. Hij had gelijk... Het was een vampier... ,,Are you.. Okey..?" vroeg hij wat twijvelend, hopend dat hij ongelijk had en dat het meisje geen honger had voor bloed. Hij wist bijna zeker dat Marina meteen zou komen als ze door had dat alles goed was, maar ook als ze door had dat Juyou in het nouw gedreven was. Al was hij daar niet zo blij mee...

Shizue hoorde voetstappen die dichterbij kwamen.
Nog voordat ze kon bedenken wat het was stond er een jongen naast haar.
Verbaast keek ze op.
De jongen.. sprak Engels.
Daar was Shizue een soort van blij om.
Ze was 4-talig opgevoed; Engels, Japans, Koreaans én Nederlands.
Ze was even vergeten dat haar mooie, donker bruine ogen nu fel gloeiend rood waren.
Ze keek de jongen aan en knikte.
''Yeah.. ehm.. I'm fine..'' zei ze en ze deed voor de zekerheid een stap naar achter.

Marina keek naar Juyou en ze bleef ook echt stil staan en ze bewoog helemaal niks. Ze luisterde met haar oortjes en het geluid kwam dichterbij. Ze wist wel dat het een meisje was maar niet dat ze een vampier was. Ze hoorde opeens de woorden van Juyou en ze keek hem dan ook aan. "a vampire" mompelde ze bijna niet hoorbaar en ze keek weer naar Juyou. Ze luisterde naar zijn andere woorden en ze snapte dat ze hier moest blijven. Ze slikte even en ze keek hoe Juyou vervolgens weg rende en ze veranderde onhoorbaar in een pikzwarte wolf. Ze kon zichzelf zo beter verdedigen dan als ze een gewoon mens was. Ze kon ook goed ruiken waar Juyou en het meisje waren en ze kon zo ook bloed ruiken. Ze sloop richting de plek waar Juyou heen was gegaan en uiteindelijk zag ze een stuk verder. Ze hield zichzelf dood stil en ze keek met haar felblauwe ogen toe. Hopelijk zou het meisje Juyou niet aanvallen want dan had het meisje een groot probleem.

(kunnen we wachten op elkaar met posten anders moet de een steeds zijn post veranderen...)

[Ok, zal ik doen.]

'Yeah.. ehm.. I'm fine..' zei het meisje terwijl ze een stapje naar achteren zette, waarbij Juyou weer een stapje haar richting uitzette, waardoor hun afstand weer evneklein was als eerst. ,,You don't have to be scared, I don't bite.." zei hij met een lichte glimlach, hij keek haar even onderzoekend aan, zijn fel rode ogen, die van nature zo waren keken in haar rode ogen die rood waren gewode van de bloeddorst. ,,Your a vampire.." zei hij na een korte stilte, het was een nare gewoonte van hem af en toe akelig direct te zijn ,,But I don't really think you want to hurt anyone.." meer zei hij niet en hij bleef het meisje strak aankijken om haar reactie te peilen.

Shizue zette weer een stapje opzij.
''please, don't come any closer..'' zei ze bijna angstig.
''I.. I.. don't wanna hurt you..''
En weer zette Shizue een stapje terug.
Ze voelde hoe haar hart bonkte.
Het klopte erg snel.
Ze had honger maar probeerde zich nog in te houden.
Ze probeerde het zo erg..

(ik had het eigenlijk tegen Shizue ^^)

Marina keek naar Juyou vanuit de struiken en haar fel blauwe ogen waren vooral gericht op het meisje. Ze keek naar Juyou en ze hoorde vervolgens zijn woorden en haar blik ging snel weer naar het meisje. Haar blik ging daarna weer naar Juyou en haar blik bleef op hem hangen. Ze luisterde naar zijn woorden en ze moest even geeuwen. Ze rekte zich even uit op zijn honds en ze liep dan maar door de struiken heen. Het meisje zag er niet gevaarlijk uit en als het wel was kon ze haar toch niet zo snel bijten in haar wolvenvorm. Ze liep op Juyou af en ze ging vervolgens naast hem zitten. Ze keek even omhoog naar hem maar ze bleef gewoon in haar wolvenvorm. Haar blik viel daarna weer op het meisje en ze bleef hem aan kijken.

[gomene..<-- sorry in Japanese. maar ik typ echt mega snel [blindtyp cursus gehad enzo] en in mn andere rpg's ben ik gewend om gewoon te posten wanneer de ander klaar is enzo xd ik zal proberen lief te zijn ~]

'Please, don't come any closer..' zei het meisje angstig 'I.. I.. don't wanna hurt you..' ze zette een stpaje achteruit en dit keer besloot Juyou gewoon stil te blijven staan. ,,You won't.." zei hij met een klein glimlahcje en zijn stem was vriendelijk. Hij hoorde de bosjes en keek om, een zwarte wolf met felblauwe ogen kwam naast hem staan en keek even naar boven, recht in zijn ogen. Juyou herkende Marina meteen, maar belsoot niets te zeggen en na een tijdje begon ze ook weer naar het meisje te kijken, wat Juyou ook begon te doen. Als het meisje Marina aan zou vallen of Marina het meisje, zou hij inspringen. Hij wist niet of zijn telekinese dan zou werken, maar hij hoopte van wel... Ach, zoals het er nu uitzag zou helemaal niemand aan vallen.

Shizue snapte het niet.
Waarom was de jongen niet bang.
Snapte hij dan niet dat hij in gevaar was.
Shizue zou hem op elk moment kunnen bijten en zelfs doden.
Maar het gekke was.. dat moment kwam niet.
Shizue voelde zich ietsjes rustiger worden maar bleef nog steeds stil staan en keek de jongen met grote, angstige ogen aan.
''I don't get it.. why do you think that?'' stamelde ze.

Marina keek nog steeds zwijgend toe en ze wou dan ook niet gaan praten aangezien ze niet wou vrij geven aan het meisje dat ze een mens was. Anders zou het wel is slecht kunnen af lopen en ze keek het meisje dan ook aan. Ze leek angstig maar Marina wist wel dat er niet veel zou gebeuren zolang ze geen bloed rook of zag. Ze stak haar neus in de lucht en ze schudde zich vervolgens uit. Ze merkte vervolgens op dat Juyou haar aan keek en ze merkte ook dat hij haar herkende en dat vond ze wel fijn. Dan hoefte ze tenminste niet in een mens terug te veranderen. Ze bleef dan ook gewoon zitten en haar oortjes waren gespitst en haar staart ging rustig heen en weer.

'I don't get it.. why do you think that?' stamelde het meisje, Juyou haalde zijn schouders op ,,Let's call it.. Intuition." er ontstond een klein glimlachje op zijn gezicht ,,And maybe I trust people too quickly.." dit was deels waar, maar ook deel sniet. Het maakte veel vershcil met de uitstraling van de persoon en dit meisje straalde geen woede of slechte energie uit. Tja, alleen angst, maar dat was toch iets anders... Zijn ogne bleven kalm, maar vriendelijk op het meisje gericht. Marina's staart tikte bij elke kwispel even tegen Juyou's been, maar dat vond hij juist wel vertrouwd voelen.

Marina keek naar het meisje en ondertussen had ze ook een oortje naar Juyou gericht. Zo kon ze alles horen wat hij zei en ze grinnikte soms even van binnen. Aangezien ze een wolf was grinnikte ze niet echt. Ze tilde haar achterpoot op en ze krabte wat achter haar oor en ze geeuwde een keer. Haar staart ging nog steeds rustig heen en weer maar ze merkte niet dat haar staart elke keer tegen Juyou's been kwam. Ze keek vervolgens even omhoog naar Juyou en daarna keek ze weer rustig naar het meisje met haar felblauwe ogen. Ze zou de komende tijd wel in haar wolvenvorm blijven.

Toch zette Shizue nog een stapje achteruit.
Shizue zei niets meer.
Die jongen wist duidelijk niet waar hij het over had.
Shizue had vreselijke dingen gedaan vroeger.
En dat kon ze zo weer doen.. zonder dat ze het zelf wou.
Toch voelde ze zich langzaam ietsjes rustiger worden.
Ze had nog steeds rode ogen maar haar honger naar bloed werd iets minder.
Maar elk druppeltje bloed, zou dat zo weer kunnen veranderen..

De staart van Marina tikte trustig verder, het geluid vna het getik drong Juyou's oren binnen. In het bos stonden al zijn zintuigen meteen weer op scherp... Zijn ogne gingen even naar Marina, maar flitsten al snel weer naar het meisje voor hem, die een stapje achteruit had gezet. Hij zuchtte, keek haareven strak aan. Voor even was zijn gezicht helemaal strak en emotieloos, maar al snel verscheen er weer een glimlach. ,,I see your calming down again.." zijn glimlach werd iets breder ,,I'm juyou.." zijn blik werd weer langzaam niewsgierig en uit reflez hielt hij zijn hoofd een beetje scheef ,,And who are you..?"

Shizue keek de jongen even aan alsof ze water zag branden.
Hoe wist hij nou wat zij voelde?
Zou het zijn gave zijn?
Shizue opende haar mond om wat te zeggen maar er kwam weinig uit.
Ze slikte even.
''Nanami Shizue..[ja in japan altijd eerst de achternaam xd]'' zei ze zachtjes, bijna onhoorbaar.
Shizue bleef de jongen met een afwachtende blik aankijken.

Marina was nog steeds in haar wolvenvorm en ze rekte zich weer uit. Ze geeuwde waardoor haar vlijmscherpe tanden voor even tevoorschijn kwamen. Ze keek weer met haar felblauwe ogen naar Juyou en ze zag dat hij ook even naar haar keek. Ze keek vervolgens weer naar het meisje en ze hoorde ook haar woorden. Ze snapte wel waarom Juyou haar gevoelens snapte maar dat drong zeker niet door bij het meisje. Ze vond het wel genoeg om heel de tijd om in deze wolvenvorm te blijven. Ze veranderde langzaam terug naar haar mensenvorm. Haar gezicht was zowat emotieloos en ze keek even naar Juyou en ze glimlachte. Daarna keek ze weer met een normale blik naar het meisje. "i'm Marina.. if you want to know" zei ze terwijl ze nog een keer geeuwde.