Mijn kamer.. En... Een kamergenoot?!

Een jongen met zwart haar en donkerblauwe ogen keek de vrouw die hem een briejfe gaf verveeld aan. Hij las het briefje, er stond op welk kamernummer hij had en hoe hij er moest komen. Er stond ook op dat hij daar zijn kamergenoot zou ontmoeten.. Kouro zuctte, hij had toch duidelijk gevraagd of hij alleen op een kamer mocht slapen? Een kamergenoot zou een probleem kunnen worden... Nadat hem voro de zoveelste keer verteld was dat het niet zo erg was, liep hij de kleine ruimte uit en volgde de route die op het briefje stond. Hij kwam aan en checkde het kamernummer nog meer dan vier keer aan voor hij zeker wist dat het goed was. Langzaam plaatste hij zijn hand op de deurkruk en deed deze open. Voorzichtig stopte hij de kamer in en deed de deur weer achter zich dicht. Zijn kamergenoot leek er nog niet te zijn... Hij zuchtte opgelucht terwijl hij op een stoeltje ging zitten die bij één vna de bureaus stond.

[De eerste die komt word z'n kamergenoot.. Ofzo..? xD]

Gigi liep dichter en dichter bij bij een jongen met zwart haar en donkerblauwe ogen. Hij liep de kleine ruimte uit. en Ze liep dichter en dichter bij bij de vrouw. De vrouw gaf ook aan haar een briefje. Ze las het briefje, er stond ook op welke kamernummer ze had en hoe ze er moest komen. "Hij is waarschijnlijk mijn kamergenoot" mompelde ze. en Ze liep ook de kleine ruimte uit en volgde de route die op het briefje stond. "Waarschijnlijk is hij er trouwens al" mompelde ze. en Ze kwam aan.

Aan kloppen? Of niet aan kloppen?

[Ik dacht dat er een aparte jongens en een aparte meisjes kant was? Nouwja, het boeit niet echt..]
Kouro had de voetstappen al van meters af aan horen komen en zuchtte toen het geluid vlak voor de deur stopte. Waar wachte hij op, de deur was toch gewoon open? Lichtelijk geïrriteerd stond hij op en liep richting de deur, hij deed de deur open. Eerst keek hij even omhoog, omdat hij een jongen van zijn leeftijd had verwacht, maar tot zijn verbazing moest hij naar beneden kijken. Toch was die verbazing niet aan zijn gezicht te zien, want zijn gezichtsuitdrukking bleef lui en lichtelijk emotieloos. ,,Weet je zeker dat je niet verkeerd zit?" mompelde hij even, waanra hij zich omdraaide en weer terug liep om weer op het bureau stoeltje te zitten. Hij keek even naar de deuropening, waar het meisje nogsteeds stond. Als ze hier toch niet moest zijn kon ze de deur dicht doen en verder lopen, anders liep ze maar naar binnen...

Gigi liep maar naar binnen, en deed de deur weer achter zich dicht. 'Weet je zeker dat je niet verkeerd zit?' mompelde hij even, waarna hij zich omdraaide en weer terug liep om weer op het bureau stoeltje te zitten. en Ze liep dichter en dichter bij bij een jongen met zwart haar en donkerblauwe ogen. "Verwachtte je een jongen van je leeftijd?" vroeg ze. en Ze wachtte een antwoord af.

Het meisje liep naar binnen, dus toch... Hij zuchtte even diep, sloot zijn ogen en hoorde elke stap die het meisje zette. De vraag klonk dichtbij en Kouro opende zijn ogen, het meisje was niet meer dan twee stappen bij hem vandaan. ,,Natuurlijk verwacht je een jongen als ze zeggen dat jangens en meisjes hier gescheiden zitten.." antwoorde hij rustig. Zijn ogen gingen even langs de kamer terwijl hij naar de hoogslaper wees en ,,Ik slaap boven.." zei. Behendig sprong hij het bed op en zonder de reactie van het mesiej af te wachten liet hij zich op het bovenste bed vallen. Erg sociaal was hij niet, maar dat lag er ook aan in welke situatie en stemming je hem tegen kwam.

"Jongens en Meisjes gescheiden?" vroeg ze. en Ze wachtte een antwoord af. Terwijl hij naar de hoogslaper wees en 'Ik slaap boven..' zei. "oké.. oké.. Hoogtevrees" zei ze, op Ik slaap boven..' "maar.. Wat is je naam?" vroeg ze. en Ze wachtte een antwoord af. "gewoon maar.. Gigi, is me naam" vervolgde ze. en Ze keek op naar de jongen met zwart haar en donkerblauwe ogen.

,,Dat stond tenminste op het papier.." zei Kouro verveeld vanuit zijn bed en hij keek Gigi even aan toen ze vroeg wat zijn naam was zuchtte hij even ,,Kouro.." antwoorde hij even verveeld, Toen het meisje zei dat haar naam Gigi was knikte Kouro haar gewoon even toe, waarna hij weer richting het plafond keek. Die vrouw zei dat het niet zo erg was, maar ze had ongelijk. Nu zat hij opgescheept met een kamergenoot die ook nog een meisje was. Hij draaide zich op zijn zij, zodat hij met zijn rug richting Gigi en zijn hoofd richitng de muur zat.

"Aangename kennismaking, Kouro" mompelde ze. Ze zuchtte. Ze kroop in de hoogslaper. Dichter en Dichter bij, bij Kouro. "Sorry maar... Wat is er mis met meisjes? Zoals ik" vroeg ze. en Ze wachtte zijn antwoord af. Wat was het verschil tussen een meisje (zoals Gigi) en een jongen (zoals Kouro)? Ze zuchtte. "maar... Kouro is een mooie naam" zei ze. en Ze kroop uit de hoogslaper.

Toen Gigi hem vroeg wat er mis was met meisjes en daarbij steeds dichterbij kwam, keek Kouro even verveeld de andere kant op ,,Er is niets mis met jullie, alleen wel om een kamer met jullie te delen.." antwoorde hij lichtelijk geïrriteerd, hij kon niets normaals doen met een meisje erbij zonder een vreemd eblik te krijgen. Toen Gigi uit het niets zei dat zijn naam een mooie naam was grinnikte hij even droogjes, maar zijn gezichtuitdrukking bleef lui ,,Kouro betekent duister.." was het enige wat hij er op in bracht.

"o Ja... o Ja... Kouro betekent duister" mompelde ze, op 'Kouro betekent duister' en Ze kroop terug in de hoogslaper, met hoogtevrees. Dichter en Dichter bij, bij Kouro. "maar... Ik begrijp het, ik begrijp het' zei ze. en Ze gaf een schouderklopje, aan Kouro. "en... Als we nu te samen afspraken maken?" vroeg ze, en Ze wachtte zijn antwoord af.

Het maakte hem nerveus dat Gigi alsmaar dichterbij kwam en hij wist zijn arm nog net weg te schuiven vlak voordat ze hem een schouderklopje zou geven. Toen ze zei dat ze wel afspraken kondne maken, knikte Kouro instemmend. ,,Eerste afspraak.." zei hij, een lichte irritatie was in zijn stem te horen ,,We blijven ieder op ons eigne bed en we betreden elkaars bed niet.." hij wees rustig naar beneden, waar het onderste bed zat. ,,En ik ben hier savonds bijna nooit, dus daar moet je maar aan wennen." meer zei hij niet en hij staarde weer naar het plafond, in de hoop dat Gigi het wle begrepen had en weer naar haar eigen bed zou klimmen.

'Eerste afspraak...' zei hij, een lichte irritatie was in zijn stem te horen. en Ze wachtte 'de eerste afspraak' af. 'We blijven ieder op ons eigen bed en betreden elkaars bed niet...' 'terwijl' Hij wees rustig naar beneden, waar het onderste bed zat. en Ze keek naar beneden. "Ik ga denk ik... Ik ga denk ik..." stotterde ze. en Ze viel flauw.

(( van hoogtevrees, Ze keek naar beneden ))