Kamer 25 {Fry&Roswitha}

Roswhita luisterde. 'Gaaf, dat heb ik niet als ik straks van het dak donder.' Het maanlicht scheen op haar gezicht. Ze friemelde aan haar nachthemd en keek even naar Fry. 'Fry ken jij ene Kouro?' Voorzichtig keek ze vanuit haar ooghoeken naar Fry. Zou ze het zelfde reageren als Kouro? Ze keek naar haar bote voeten die zich vast gezet hadden op de mossige dakpannen. Ze ging wat rechter zitten en liet haar voeten rustig heen en weer zwaaien. Buite was het uitgestorven, alleen zwart en wit. Ze keek omhoog en zag de volle maan helder schijnen. Ze zuchtte onhoorbaar en keek stiekem richting Fry.

De opmerking van Roswhita deed haar grinniken, maar dat storf al snel weg bij de volgende vraag. Of ze ene Kouro kende, ze balde haar vuist lichtjes, maar probeerde dist voor Roswhita te verbergen. ,,Ja.." zei ze kil ,,Hij was mijn broer.." ze legde de nadruk op was, hij was niets meer voor haar... Niets meer dan de moordenaar van haar ouders. Als ze er aan dacht borrelde de woede alweer in haar naar boven, maar ze probeerde snel het onderwerp te veranderen, waarna wist ze niet, dus leunde ze weer gewoon naar achteren en zei iets als: ,,Een mooie sterren hemel vannacht.."

Roswhita knikte en keek naar beneden naar de grond die ver onder haar lag. 'Een mooie sterrenhemel vanacht.' Ze keek omhoog en ze zag inderdaad duizende sterretjes schijnen. Ze herkende zelfs een paar hemellichamen. 'Kijk,' Ze wees naar een paar sterren. 'Dat is tauros, en die daar,' ze wees naar een ster. 'Dat is de noorderster.' Ze zocht de hemel af naar nog meer hemellichamen, maar door de duizenden andere sterretjes ging het nogal moeizaam. Ze keek vluchtig nog naar Fry maar richtte haar aandacht nu op de sterren en alles wat ze ooit over astronomie had gelezen.

[sorry ik ben zwaar inspiloos xD]

Fry was blij dat Roswhita niet verder vroeg en op haar opmerking over de sterren in ging. Vol intresse lusiterde Fry terwijl Roos haar kennis over de sterren met haar deelde. ,,toen ik klein was, dacht ik dat het vuurvliegjes waren die met de maan dansden.." gaf Fry even grinnikent toe, het was ook wat ze geleerd hadden en dat hun huil de muziek was dat hun deed dansen, maar dat ging ze maar niet vertellen...

[Ik ook.. XD]

Roswhita stond half op en liep over de dakrand. Met haar handen uitgespreid alsof ze over een touwtje liep. stapje voor stapje liep ze wankelend heen en weer. Ze begon het zelfde liedje te neurien zoals ze had gedaan bij de heuvels. Het was een liedje dat ze had geleerd van de wolven in haar bos. Zachtjes neuriend liep ze over de dakpannen en ging toen weer zitten. Ze leunde wat achterover en neuriede verder. Ze keek naar de sterren en de maan. Thuis had ze nu samen met de wolven gehuild naar de maan, maar die tijd was nu voorbij.

[Yeah we gaan samen inspiloos wezen xD]